می گویند عبید در زمان پیرى با اینکه
چهار پسر داشت تنها بود و فرزندانش هزینه زندگى او را تامین نمیکردند،

لذا او چاره اى اندیشید و هر یک از پسران را جداگانه فراخوانده و به او گفت:
من علاقه خاصی به تو دارم و فقط به تو میگویم

حاصل یک عمر تلاش من ثروتی است که در خمره ای گذاشته

و در جائی دفن کرده ام. پس از مرگم از فلان دوست

مکان آن را پرسیده و آن ثروت را براى خود بردار.
این وصیت جداگانه باعث شد که پسرها به پدر رسیدگى

و محبت کنند و عبید نیز آخر عمرش با آسایش زندگی کرد تا از دنیا رفت.
پسرانش بعد از دفن پدر نشانی دفینه را از دوست

وی گرفته آنجا را حفر کردند تا سر و کله خمره پیدا شد.

اما وقتى خمره را باز کردند، داخلش را از سکه های طلا

خالی و تنها ورقی یافتند که بیت شعری در آن نوشته بود:

خداى داند و من دانم و تو هم دانى
که یک فُلوس هم ندارد عبید زاکانى!!

  ‌ هر کس هر روز سوره یس بخواند و ثواب آن را

به حضرت زهرا سلام الله علیها هدیه کند و همچنین دعای عهد

و ثواب آن را به مادر امام زمان ارواحنا فداه هدیه کند،سورة واقعه

هم خوانده و ثوابش را به أمیرالمؤمنین علیه السلام هدیه کند؛

چه بخواهد و چه نخواهد عاقبت بخیر می شود نخواهد هم به زور می شود!
هدیه بده هدیه بگیر
(به نقل از یکی از شاگردان آیت الله بهجت رحمه الله)/کانال تذکرةالأولیاء