من شکایت دارم...

مثل آتش زیر خاکستر است

گاهی فکر می کنی تمام شده

اما یکدفعه همه ی وجودت را آتش می زند ...

اینجا سرزمین واژه های وارونه است: جایی که گنج،"جنگ" می شود.

درمان،"نامرد" می شود.

قهقه،"هق هق" می شود.

اما درد،همان"درد"است...

آقا جان،یابن الحسن(عج)،دلم آرامش وارونه می خواهد!

یعنی:"شـمـــا را"

سر راه تو نشستم به تمنای نگاهی

چه شود عاقبتم را ز خدا خیر بخواهی

سالِفِ برِّکَ بی خوانده‌ام و درس گرفتم

که مرا داده‌ای از روز ازل فیض پناهی

با لباسی که برای غم جد تو بپوشم

با همین رنگ سیاهش ز دلم رفته سیاهی

آمدم تا که بگویم سر یارم به سلامت

تسلیت بر تو بگویم همره ناله و آهی

گر نگاه تو نباشد به خدا هیچ نماند

نه امانی نه قوامی نه ثباتی و سپاهی

عزّت عشق عیان است در این سال حسینی

چه شود امر فرج را ز خدا خود تو بخواهی

چادری هایی را میشناسی که حرمت آن را نگه نمیدارند.

باور کن این قانع کننده نیست برای چادر نداشتن ِ تو.

حال که اینقدر دلسوز ِ حریم ِ چادری...حال که دلت پاک است

تو حرمت ِ حجاب ِ زهرا (س) را نگه دار...و به همه ثابت کن:

همه ی چادری ها بد نیستند!