نتوان خشکی لبهای تورا...

معنا کرد...

 زندگی پر از گره هایی است، 

که تو آن را نبسته ای ...

اما باید تمام آنها را به تنهایی باز کنی، 

تنهای تنها ...! 

ولی اگر به خدا توکل کنی،  

او گره ها را یکی یکی برایت باز می کند ... 

قلبت را آرام کن..
یک وقتهایی بنشین و خلوت کن با تمام سکوت هایت…
نگاه کن به اطرافت…
به خوشبختى هایت…
به کسانی که میدانی دوستت دارند…
به وجود آدم هایی که برایت اهمیت دارند…
و به خدایی که تنهایت نخواهد گذاشت…
گاهی یک جای دنج انتخاب کن…
گاهی یک جای شلوغ…
آرامش را در هر دو پیدا کن…
هم درکنار شلوغی آدم ها…
هم درکنار پنجره ای چوبی و تنها…
دلمشغولی ها را گاهی ساده تر حس کن…
باران را بی چتر بشناس…
خوشحالی را فریاد بزن…
و بدان که تو" بهترینى"

این همه لهجه در دنیا
شیرین ترینش اما...


لهجه ذکر خـــ♥ــدا ست.. 

♥ وَ اجْعَلْ لِسَانِی بِذِکْرِکَ لَهِجا

وزبانم را به ذکر خودت گویا ساز...